Dichtersprofiel ― Karin Hamels
Foto Ton Lotterman
Zwart wit
Ze noemden het kastje kijken
voor het eerst zwart wit tv.
Pa turend vanuit de opengeslagen krant
ma met verstelwerk in haar hand.
Het tijdperk van deux pieces, bloemetjesjurk,
solex en buikschuivers.
Van zwoegen, studeren, ontwikkelen.
Steeds iets nieuws om te verwennen
produceren de markt verkennen.
De vooruitgang snel gegaan.
Astronauten wandelend op de maan.
Computers, robots die het werk vervangen.
Vliegreizen, luxeartikelen van alles veel te veel
Leve het kapitaal we willen als maar meer.
Containerschepen kapseizen
de aarde die steeds warmer wordt.
De toekomst is nu. Vandaag zitten we met vragen
kunnen wij met minder verantwoording dragen?
Vrijheid
Vrij zijn onbelast
doen wat ik wil.
Spreken, schrijven.
Niet bang hoeven zijn
mijn mening geven.
Lachen, huilen, mezelf zijn.
Gaan waar ik wil geen hekken om me heen.
Snuiven de geur van bomen
en bloemen. Mijn dorst lessen
met koel water. Me baden in de warmte
van zonnestralen.
Mijn ogen dicht
luisteren naar mijn ademhalen.
O LOOP
Goed toeven
tussen spullen
eerder gekoesterd
weg gevonden
door de jaren
nieuwe toekomst
andere bestemming
verandering van plaats
bewonderd
tweedehands
lage prijzen
voelt rijk
nieuwe kansen
andere kijk
knutselen met servies
binnen naar buiten
van keukenkast
naar boom
smaak verandert
het tij keert
vogels vliegen aan
pikken een graantje mee.
Karin Hamels