Dichtersprofiel ― Karin Hamels

Foto Ton Lotterman

Zwart wit

Ze noemden het kastje kijken

voor het eerst zwart wit tv.

Pa turend vanuit de opengeslagen krant

ma met verstelwerk in haar hand.

Het tijdperk van deux pieces, bloemetjesjurk,

solex en buikschuivers.

Van zwoegen, studeren, ontwikkelen.

Steeds iets nieuws om te verwennen

produceren de markt verkennen.

De vooruitgang snel gegaan.

Astronauten wandelend op de maan.

Computers, robots die het werk vervangen.

Vliegreizen, luxeartikelen van alles veel te veel

Leve het kapitaal we willen als maar meer.

Containerschepen kapseizen

de aarde die steeds warmer wordt.

De toekomst is nu. Vandaag zitten we met vragen

kunnen wij met minder verantwoording dragen?

Vrijheid

Vrij zijn onbelast

doen wat ik wil. 

Spreken, schrijven.

Niet bang hoeven zijn

mijn mening geven.

Lachen, huilen, mezelf zijn.

Gaan waar ik wil geen hekken om me heen.

Snuiven de geur van bomen

en bloemen. Mijn dorst lessen

met koel water. Me baden in de warmte

van zonnestralen.

Mijn ogen dicht

luisteren naar mijn ademhalen.

O LOOP

Goed toeven

tussen  spullen

eerder gekoesterd

weg gevonden

door de jaren

nieuwe toekomst

andere bestemming

verandering van plaats

bewonderd

tweedehands

lage prijzen

voelt rijk

nieuwe kansen

andere kijk

knutselen met servies

binnen naar buiten

van keukenkast

naar boom

smaak verandert

het tij keert

vogels vliegen aan

pikken een graantje mee.

Karin Hamels